Зүрх сэтгэлийг минь шаналал эзэлчихлээ...

Улиран одох тэр цаг мөч бүхэн үнэтэй харин энэхүү цаг хугацааг яаж ямаршуу байдлаар өнгрөөж байгаа нь сонирхолтой... Өөрийгөө ойлгохгүй дотоод ертөнцтэйгөө зөрчилдөж байна... Асуусан асуултынхаа хариуг олохгүй хэд дахин өөрөөсөө асуусан авч бас л хэвээр... Зүгээр л би дэндүү гунигтай зүрх сэтгэл минь шаналалтай...Хэлэх гэсэн үг байвч хэлж чадахгүй дотроо хадгалсаар л...Толгойд займчих бодлууд хөлрүү минь орж гуйвж дайвна. Түр чиг эндээс холдож мэдэх мэдэхгүйн завсарт мэдрэх мэдрэхгүйн орчинд тунан үлдмээр түр чиг... Хаа хаашаа ч хамаагүй гэнэтхэн алга болмоор ч юм шиг...Ийш тийшээ тийчэх сэтгэлээ бариж ядан энэхүү таталбарыг бичиж суунам...

Comments

Popular posts from this blog

Оюуны өлсгөлөн

Би чамд хайртай 100 шалтгаан

МООЖ нарт зориуллаа