Сэтгэгдэл алга... гээд байсан төрчлөө

Хов хоосон юу ч гүй Вакуум орчинд байгаа мэт. Юу ч алга түй ч алга. Гунигтай ч юм шиг гуниггүй ч юм шиг. Бодох санах зүйлгүй бүүр нэг домброок байнаа. Дүлий дүмбэ оргиод л сүүлдээ өөрөөсөө цочлоо ингэхэд би мөн үү гээл. Нэг л их бөөн сэтгэл хөдлөлтэй хүн чинь гэнэт ондоо болдын байна. Надад нэг нэг л зүйл ус агаар мэт дутагдана. Энэ зүйлгүйгээр амьдарч чадахгүй мэт санагдавч аль хэзээний надаас өөр хүмүүс хэдэн арван жил амьдарч чадсан л юм байна. Тэгсэн миний бичиж байгаа зүйл гарчигтай авцалдахгүйн харамсалтайн хэхэ. Сэтгэгдэл төрөөд байгаан байна. нэг юм дутагдсан бодол төрөөд байгаан байна хэхэ. Урьд урьдныхааа бичлэгүүдийг уншаад пааа гэж дуу алдлаа би ингэж бичиж байсын байхдаа яааж вэ гэсэн хөөрхий ээмэр сэтгэлийн хөдлөлөөр бичээд байсын байналээ хэхэ. Тэр үед надад маш их зүйл дутагдаж үгүйлэгдэж байсан нь илт. Ганцаардаж ханахгүй байсан бололтой хэхэх. Одоо тэгсэн ёстой юу ч биш юм байна хэхэ. Угаасаа над шиг ийм романчик хүн тэгж дурлах хүн нь Өвсөнд зүү хаясан мэт байна хэхэ. Хайж ч нэг үзлээ, хаячиж ч нэг үзлээ сүүлдээ цөхрөөд хөөрхий муу блог маань жинхэнэ ганцаардлын үүр уурхай сэтгэлийн бухимдал болж, одоо ч болсоор хэхэ ийшээ л хамаг бухимдал гуниг гутралааа гаргасаар хэхэ. Сүүлийн үед бичлэг хийгээгүй золтой л аалзны шүлс тоос шороонд дарагдчаагүй байна. Магадгүй ХоСоо МөөнөӨ 2 балиар блогоо орхиод өрсөлдөх хүн ч алга хэхэ. Хурцлах зоригжуулах уншигчид нь цөөрч. Тэгээд л ер нь мань шиг амьтны галзуу өдрийн тэмдэглэл маркийн юмийн уншаад байдаг завтай хүн нь ч цөөрчдээ. Одоо тэхдээ Өнөөдрөөс эхэлж дажгүй бичлэг шүлэг хошигнол гоё гоё юм бичиж эхэлнээ хэхэ.